Mapa serwisu
Notice: Undefined index: l2 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 151

Notice: Undefined index: l3 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 151

Notice: Undefined index: l4 in /home/dialektologia/web/classes/maincontentclass.php on line 151
 | Wieś dziś (Koniaków)


Koniaków dziś 

 Jadwiga Wronicz
 
   
 
Nazwa wsi oraz jej gwarowa postać: D. i Msc. Kónioków, Kóniokowa, Kóniokowu.
Przymiotnik od nazwy wsi: kóniokowski.
Gmina: Istebna.
Województwo: śląskie.
Położenie: 700-750 m n.p.m., na zboczach Ochodzitej i Tynioka.
Parafia: kościół katolicki pw. Świętego Bartłomieja.
Ludność: 3612 osób (grudzień 2010).
Początki osadnictwa sięgają 2. połowy XVI wieku. Pierwsi osadnicy trudnili się pasterstwem. Gmina powstała w r. 1816. Gwara, którą mówią mieszkańcy to gwara jabłonkowska, charakteryzująca się mieszaniem spółgłosek  dziąsłowych i średniojęzykowych.
Koniaków jest wsią o zabudowie rozproszonej. Centrum znajduje się wzdłuż drogi biegnącej z Wisły przez Istebną do Żywca. Koniaków jest znany z wyrobu szydełkowych koronek, zwanych ruziczkami. (zob. koronki koniakowskie).

 Większość mieszkańców pracuje w przemyśle i usługach, dojeżdąjąc codziennie do pracy, część utrzymuje się z usług wczasowych i turystycznych. Rolnictwo stanowi przeważnie zajęcie dodatkowe. 
We wsi znajdują się muzea koronki: Izba pamięci Marii Gwarek , Izba pamięci Heleny Kamieniarz oraz galeria Chata na Szańcach, w której prócz koronek znajdują się hafty, stroje oraz dawne instrumenty. Działa też Regionalny Zespół Pieśni i Tańca „Koniaków”.    
Gwarę Koniakowa reprezentują teksty Jadwigi Łacek i Anny Juroszek: Grunt, Kubuś, Wełna i Wrony.
 
 
 
 
 

 

 

ISBN: 978-83-62844-10-4 © by Authors. Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Program Operacyjny: „Dziedzictwo kulturowe / Kultura ludowa”). Wykonanie: ITKS